Bere etorreraren berri izan nuen

Aurreko aldiz urte bat baino gehiago izango zen elkarrrekin izan ginenetik. Bezpera luze hartan blog berri bar eraikitzea okurritu zitzaidan eta izen buruak zita haren lekukotasunak taxutu zuen. Batetik blogari Etorrera deitu nion halako gertaera baten izendatzeak. E 

Enkargua

Guttitan suertatu zait euskal hizkeraren dudan ezagutzagatik norbaitek itzulpen bat eskatzea. Lantegian gogoratzen dut marketing kanpaina bati begira mezuak euskaraz itzultzea aproposa zela uste zuten pare bat arduradunek. Halako betekizunak musutruk beti egin behar zirela iruditu zait, batez ere pensatsamolde erromantikoari jarraituz euskaraz ezer jartzea denon onurarakoa dela eta. Esaldi labur, sloganak, hitz erakargarriak izan ziteken materialeaz baliatzen nintzen eta behin baino gehiagotan ni baino adituagoa zen jendearentzat jo nuen, batez ere segurtasun bedeinkapen baten bila. Duela egun batzu adiskide batek berak egindako ipuin baten itzulpena erdaratik euskara egitea agindu zidan. Nahiz eta gaia haurtzaroarekin lotuta izan zailtasun dezente izan nituen idatzi hura itzultzeko. Lan hau gustora egin nuela aitortu behar dut, bereziki eskakizuna egin zuenak asko lagundu zidan iraganean hizkuntza baten ikasgaiak jorratzen. Lana bukatutzat eman nuenean harremanetan jarri nintzen hainbat ikuspegi argitu asmoz. Itzulpena eman nion eta aholku bat ere: beste norbaitek ipuina euskaraz irakurtzea eta pertsona horren iruzkinak jaso ere. Lanaren sari onena ipuina euskaraz irakur ahal izatea zen neretzat.

Laugarren bat udazken honetan

Hurrengo batean eta iragan asteburuan, ostiralez, itsasora murgildu nintzen berriro. Hondartzan zegoen hego-haize kutsuak hotzagoa egin zuen Kantauri Itsasora sartzen zenari. Lehen inpresioa baino ur barruan denbora bat egin nuela eta gero hotzikaden altzora nengoen baina igeriketari ekin eta gauza zerbait epeldu egin zen. Orduan bai gustora: igerian, urpekadatxoekin eta soilik urgainean etzanda zeruari begira. Ondorengo bi egunotan igeriketa igerileku estali batean burutu nuen; larunbatean 2 kilometro (80 luze) 48 minututan bete nituen eta igandean 50 minututan. Lanera itzuli eta oraindik norbaiten posta elektronikorik ez jasotzea kezkatu nau. Zerbaiten lanpetua ibiliko da eta nitaz oroitzeko paradarik ez du aurkitu. Auskalo.

Hirugarrenean aidanez

   Hiriaren egun bakoitzeko errepikapen azpergarri hark lagun aproposa aurkitu zuen iragan astean. Laguna hego haize bera eta berotsua izan zen. Freskagarriagoa iruditu zait beti Hego haizearen rapsody in blue euskal talde baten abestia. Melodia eta itsasoa eskutik ikusi ditut gau baten baino gehiagotan,

   Baina iragan astean jasandako beroa eta gertaera penagarriak batera eguneroko eskenatokitik alde egiteko azken taupadek Kantauri Itsasora bul
tzatu ninduten ostiralean. Eguraldia eta egoera orokorra aldakortasunaren ildotik abiatu ziren eta euria han emenka batetik eta gatazkaren amaiera kaletik  gora...

      Eta bapatean itsasoa hondar bustiaren ertz aproposean. Hura bai zen ura, freskoa eta gezaduna. Bere olatuen muturretako begiek ikusi ninduten ugarte batean eta beroak jota egongo banintz bezala. Azkenean, eta naiz eta hotzberoa ona ez izan uretara sartu nintzen.

   Sorbaldako mina eta bizkarreko mugimendu ergel haiek albe batera kentzeko asmoz igeriketan hasi nintzen: lehendabizi ekialdera eta ondoren sartaldera. Urpekada batzu ere egin nituen, batez ere hondartza artean zeunden haitzak ondo arakatzeko. Han behean, ur azpian, epeltasuna hoztu egiten zen eta pakealdi isil baten arrastroak ene gorpua dar-dar jarri zuten.